چرا عابس...؟
عابس بن شبیب شاکری، از یاران امام حسین(ع) و شهیدان کربلاو اهل قبیله بنی شاکر از قبیلهبنی همدان. او از مشاهیر کوفه بود و گفته‌اند در سخنوری و خطابه توانایی بسیاری داشته و اهل تهجد و عبادت بوده است.
عابس از مردان قبیله بنی شاکر که طائفه‌ای ازقبیله بنی همدان بود؛ مردم این طائفه از شجاعان جنگ‌ها بودند از این رو اعراب به آنها «فتیان الصباح، یعنی جوان مردان صبح» لقب داده بودند.
قبیله بنی شاکر از جمله عابس بن ابی شبیب شاکری از علاقه‌منداناهل بیت(ع) و شیعیان علی بن ابی طالب(ع) به شمار می‌آمدند؛ آنان به خصوص اخلاص زیادی نسبت به امیرالمؤمنین(ع) داشته‌اند.
عابس از خاصان امام علی(ع) و از یاران امام حسین(ع)بود. وی از اوصاف پسندیده قومش در حد کمالش بهره‌مند بود؛ او از رجال شیعه و از رؤسای آنها و مردی شجاع و خطیبی توانا و عابدی پرتلاش و متهجّد و از مهتران، دلاوران، سخنوران، عابدان، و شب زنده‌داران شیعه بود